Dyscalculie:
We spreken van Dyscalculie als kinderen een hardnekkig probleem hebben met het leren van rekenen en wiskunde. Het vlot oproepen en toepassen van rekenkennis en wiskundekennis lukt niet. Vaak is het basisrekenen (optellen, aftrekken, vermenigvuldigen en delen) niet geautomatiseerd. Eenvoudige sommetjes worden b.v. nog steeds op de vingers uitgerekend; het kind gebruikt niet de juiste strategie om sommen op te lossen; tijdens het maken van de som wordt een onderdeel vergeten, het kind mist het inzicht in de opgave en weet niet wat het moet doen. De eerste tekenen van deze stoornis komen vaak al in groep 1 en 2 van de basisschool aan het licht.
Een orthopedagoog kan een onderzoek doen naar de aard en de ernst van de rekenproblemen, vervolgens een advies geven voor begeleiding en een Dyscalculieverklaring afgeven.
Dyscalculie komt soms voor in combinatie met andere stoornissen, zoals Dyslexie of AD(H)D.